یادداشت احمد غلامی ؛
سیاست خارجی و بهتبع آن سیاست داخلی در سکوت عمیقی فرو رفته است. شرایط بهگونهای است که هیچ کنش سیاسی داخلی و خارجی، خارج از محدوده بیماری کرونا معنا و مفهومی ندارد. گویا همه وقایع ناگوار پایانی سال 98 به نقطه جوش خود رسیده و مردم بعد از عبور از حوادث آبانماه، سقوط هواپیمای اوکراینی و ترور سردار سلیمانی به گرانیگاه بحرانی رسیدهاند. گرانیگاهی که با هستی و نیستی و با بود و نبودشان گره خورده است. بهگفته استفان والت، بدیهیترین موضوع در شرایط کنونی این است که دولتها همچنان قدرت اصلی در صحنه سیاست جهانی هستند. هرچند دانشمندان و نظریهپردازان باور دارند که در دنیای امروز از نقش دولتها در روابط بینالملل کاسته شده و بازیگران دیگری ازجمله نیروهای اجتماعی، سازمانهای غیرحکومتی، شرکتهای چندملیتی، تروریستهای بینالمللی و بازار جهانی، در حال تضعیف حاکمیت دولتها هستند و چیزی نمانده که دولتها به زبالهدانی تاریخ بروند.
کد خبر: ۲۶۷۰۷۹ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۱/۰۴